Niezbędnik ojca

Niezbędnik Ojca. Dla studentów nauk o rodzinie i pracowników socjalnych – to niezwykły przewodnik po drogach ojcostwa. Niczego nie narzuca. Informuje, pokazuje możliwe rozwiązania w sytuacjach kryzysowych, proponuje metody twórczej i terapeutycznej zabawy, zachęca do wspólnego działania zarówno z dzieckiem sprawnym, jak i niepełnosprawnym. Wzbogacony został o swoistą bazę danych, pozwalającą znaleźć w najczęściej występujących trudnych sytuacjach drogi pomocy, wsparcia i jak najlepszego rozwiązania zaistniałego problemu lub przynajmniej złagodzenia jego skutków. Zawiera numery telefonów, nazwy fundacji i stowarzyszeń oraz adresy stron internetowych, które w sytuacjach nagłych zaoszczędzą potrzebującym wiele czasu, pozwalając na poświęcenie uwagi dziecku. Może stanowić uzupełniającą pomoc dydaktyczną nie tylko dla Ojców i Matek, ale również dla studentów różnych dziedzin. Zaproponowane ćwiczenia stymulujące rozwój dzieci zarówno sprawnych jak i niepełnosprawnych stanowią zestaw koncepcji angażujących rodziców, opiekunów i wychowawców, pozwalając dziecku w sposób lekki, łatwy i przyjemny, rozwijać wyobraźnię, koordynację psychoruchową oraz więzi rodzinne i społeczne. Żeby jednak to się stało, potrzebny jest spędzony razem czas, który wyda owoce w postaci niezapomnianych przygód, dających siłę na trudne chwile wspomnień, niezacierającej się więzi i doświadczeń przygotowujących do zmagań z życiem. Wszystko w zgodzie ze słowami Eugeniusza Korkosza: „Nie sztuka zostać ojcem, sztuka nim być”. Książki można nabyć m.in. na stronie księgarni www.radwan.pl

Fragment książki:

Dłonie pamięci
Czas trwania: ok. 1 godz.
Cele: Przy wykonaniu tego zadania poza celem teraźniejszym, jakim jest ćwiczenie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej, realizujemy cel na przyszłość, którym jest zbudowanie wspólnych przeżyć i wspomnień, odkrywanych z upływem lat w zawieszonym na ścianie obrazku przedstawiającym odbicie naszych własnych dłoni.
Każde dziecko – niezależnie od ograniczeń, czy poziomu sprawności – maluje całym sobą. Jest to akt tworzenia, w którym możemy razem uczestniczyć, zdobywając różne dodatkowe sprawności. Wspólna praca twórcza prowadzi także do obniżenia napięcia, pozwalając się zrelaksować.
Przebieg: Zadanie można wykonywać oczywiście zarówno z córką jak i synem .Do realizacji potrzebne nam będą farby plakatowe, kartka papieru w formacie A2 lub A3 i jeśli chcemy zawiesić nasze dzieło na ścianie antyrama o tej samej wielkości (wszystko do kupienia w sklepie papierniczym). Przeżycia estetyczne, jakie w tym czasie są udziałem dziecka, są też dla niego źródłem satysfakcji, ale tylko wtedy, jeżeli jego wysiłek jest dostrzeżony przez dorosłych. Dlatego dziecięce prace, niezależnie od tego, gdzie są wykonywane, muszą być wyeksponowane oraz omówione z dzieckiem. Dobrym rozwiązaniem jest przygotowanie mini-wystawy w przypadku prac różnych (np. ilustracji do bajek) lub w przypadku „dłoni pamięci” – oprawienie w ramkę i powieszenie na ścianie w pokoju dziecięcym. Będzie to wspaniała pamiątka wspólnej pracy twórczej oraz odwzorowanie wielkości naszych dłoni. Jeśli będziemy powtarzać taki odcisk dłoni np. co 2 lata, zgromadzimy cały cykl pamiątkowy, pokazujący jak rączki naszego dziecka „rosły”.
Ponadto malowanie palcami pozwala dzieciom nauczyć się swobodnie operować farbami, komponować kolory i twórczo się „pobrudzić”. Jak to zrobić? Rozkładamy na podłodze folię, żeby nie pobrudzić dywanu lub wykładziny. Układamy na folii papier, na którym będziemy odciskać nasze dłonie. Otwieramy wszystkie słoiczki z farbami i malujemy sobie nawzajem farbami dłonie, które następnie przykładamy do papieru. Dłonie Rodziców i dłonie dziecka. Czekamy aż nasze dzieło wyschnie, po czym umieszczamy w oprawie i wieszamy na ścianie. To zadanie przysparza wiele radości i w przyszłości stanowi świetną pamiątkę. Z książki: Niezbędnik Ojca, autor: Marta Kowalczyk, Wyd. Radwan 2011, s. 56